شهریار

یه وقتهایی در زندگی است  که به خودت میای و میبینی که توی زندگیت همش در حال جنگی جنگ برای اثبات خودت و نبرد برای توجیه دیگران و بعد ازینکه حسابی خسته و فرسوده شدی ممکنه یهو به خودت بیای و بگی: خوب که چی، آخرش چی! چون حالا به این نتیجه رسیدی که دفاع از خودت در مقابل خیلی از کسانی که تو رو درک نمیکنن فرق زیادی با گل لگد کردن نداره و ازون جا به بعده که سعی میکنی به جای این مبارزه بیهوده یه جاهایی فقط سکوت کنی و بگذری و اجازه بدی آدما هرچی دلشون میخواد فکر کنن و اینجاست که به خودت میگی: اصن من خوب یا بد چه فرقی میکنه، بگذار هرجور دوست دارن فکر کنن! و این روز آزادی توئه چون از یه طرف خود واقعیت هستی و از طرف دیگه تلاش نمیکنی خودتو به کسی ثابت کنیکی مثلِ منه؟  + نوشته شده در جمعه بیست و سوم مهر ۱۴۰۰ ساعت 20:20 توسط فاطمه مهماندوست  |  بخوانید, ...ادامه مطلب