من همچون درختی ام

من همان درخت متروکه ایی ام که هر دقیقه جای زخمی که تبر با بی رحمی شاخه هایش را نابود کرده است درد میکند!
 همان درختی که دیگر هیچ گاه جوانه نخواهد زد،
 درختی که در بهار پیر میشود و ریشه هایش کم کم خشکیده و ناتوان خواهد شد! من درختی ام که باران فقط نمکیست روی زخم هایم،
 دیگر باران هم تسکینم نمیدهد!
 منتظرم منتظر گرمای شدید خورشید تا آخرین شادی ام نیز تبخیر شود
 و تکه چوبی باقی مانده از من،
 میز نویسنده ایی خسته شود
 که روی کاغذش با بغض مینویسد: این نیز بگذرد!                 #فاطمه_مهماندوست